ای طفل شیرخواره ی من،یاس پرپرم
با دیدن سرت،سر نی سوخت حنجرم

شرمنده ام که بی تو کمی آب خورده ام
این آب آتشی شده بر قلب مضطرم

حالا که شیر آمده در سینه ی رباب
از چه به روی نشستی برابرم

این نیزه ها توان سر کوچکت نداشت
نیزه بزرگ تر ز سرت،خاک بر سرم

آندم که حرمله به تنم تازیانه زد
از روی نیزه داد زد ای وای مادرم
*******
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج