اگر که عمر زیادم دهد خدای حسین
هزارسال بسوزم فقط برای حسین
حسینی ام!به دوعالم چکار دارم من!
گذشته ام ز دوعالم به اتکای حسین
حسین روح‌نماز است و پنج‌نوبت را..
سر نماز میوفتم بدست و پای حسین!
براش سینه زدم سینه ام حسینیه شد
نوشته روی دلم مجلس عزای حسین
همیشه مادر دلخسته ام به من میگفت
مباد خرده بگیری به روضه های حسین
رفیق!کرببلا دعوتی ست!پولی نیست!
برات کرببلا چیست؟یک دعای حسین
نیابتا ز حسن کربلا برو امسال
ببر سلام حسن را به کربلای حسین
هنوز فاطمه در عرش روضه میخواند
تنور خانه خولی نبود جای حسین
- سه شنبه
- 5
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 11:36
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سید پوریا هاشمی
ارسال دیدگاه