شعرم شده با غمِ تو همراه
دارم به یادت اشک و سوز و آه
ای خیمه گاه ابی عبدالله
در تو چه اتفاقاتی عجیب
افتاده که دل را می سوزاند
یاد تو آنقَدَر در دلم غم
دارم که تنها خدا میداند
دلهای مضطر و غمدیده و
عمهٔ سادات و چَشم ترش
رقیه و مِحنت و تشنگی
رباب و گهوارهٔ پسرش
شعرم شده با غمِ تو همراه
دارم به یادت اشک و سوز و آه
ای خیمه گاه ابی عبدالله
امان از لحظه ای که زِ غربت
گلها شد از ظلم و کینه پرپر
حسین آمد با اشک رَوانَش
میانِ جسمِ قاسم وَ اکبر
امان از لحظه ای که دشمنان
آتش بر تو زدند از جنایت
وَ پاره پاره شد بین گودال
صحیفهٔ توحید و ولایت
شعرم شده با غمِ تو همراه
دارم به یادت اشک و سوز و آه
ای خیمه گاه ابی عبدالله
یا رب به حقّ اولاد نبی
ما را خیمه نشینِ ولا کن
چون حُجَجی و دیگر شهیدان
دلها را مُحرِمِ کربلا کن
به حقّ قاریِ نیزه نشین
ما را کن سرباز دین و قرآن
تا شَویم همقدم تا قیامت
با خمینی و خِیلِ شهیدان
شعرم شده با غمِ تو همراه
دارم به یادت اشک و سوز و آه
ای خیمه گاه ابی عبدالله
- پنج شنبه
- 7
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 10:1
- نوشته شده توسط
- علیرضا گودرزی
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه