افتاده به دل تا ز محرّم بنویسم
از ماه عزا ،بیرق و پرچم بنویسم
با نام حسین ابن علی اشک روان است
با اشک بصر از غم و ماتم بنویسم
من هر چه که دارم ز غلامی حسین است
باید که من از شاه دو عالم بنویسم
مردم همه گویند،طبیب است اباالفضل
جانی بده از رافعِ دردم بنویسم
مشکی تنم را نفروشم به دو عالم
من نوکرم و نام تو هر دَم بنویسم
آن بوسه خواهر سببش شد که من امروز
از بوسه گهِ حضرت خاتم بنویسم
گودال بلا جای حسین ابن علی نیست
برگو که چگونه ز غمت دَم بنویسم
آندم که عدو نیت غارت ز حرم کرد
از هجمه ی نا مَحرم و مَحرم بنویسم
وقتی که غمت ماتم عظمای جهان است
باید ز غمت در همه عُمرَم بنویسم
بر قلب و دلم جانِ رقیه تو نظر کن
تا از فرجِ طالب این دَم بنویسم
شاعر:عبد کریم
- یکشنبه
- 10
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 13:51
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
ارسال دیدگاه