عشق من،ما را ببر اينجا نميخواهم بمانم
باشد اين وادي بهشت اما نميخواهم بمانم
با خبر هستم از آنچه بي خبر هستند بعضي
بي تو يك لحظه در اين دنيا نميخواهم بمانم
خيمه هايت را نزن،دلشوره دارم،خسته حالم
با برادر آمدم تنها نميخواهم بمانم
بوي خون مي آيد از شمشيرهاي اهل كوفه
پس در اين مهماني آنها نميخواهم بمانم
من چرا بايد عزيزانم به خون قلتان ببينم
لحظه اي بي سايه ي سقا نميخواهم بمانم
با كنايه از سر يحيي برايم روضه خواندي
من بمانم تو شوي يحيي نميخواهم بمانم
تو ميان تيغ و نيزه باشي و نشناسمت من
پس به جان حضرت زهرا نميخواهم بمانم...
- دوشنبه
- 11
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 20:43
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه