با مشک خالی با اشک خونین بی دست و بازو بر زمین افتاده عباس
سقای لشکر فرزند حیدر تن را به شمشیر و کمان ها داده عباس
آبی نخورده بر لب نبرده نازم وفای این دلاورزاده عباس
شد تیر باران از نیزه داران اندام خونین یل آزاده عباس
******
افتـاده در خـون قـدّ و بـالـای امیـری
بر خـاک ساحل تشنـه سقـای دلیـری
بـار غـم بـی یـاوری بـر دوش مـولـا
بر گوش زینـب می رسد زنگ اسیـری
با جسـم صدچاک و تنی در خون نشستـه
با فـرق خونینـی که از نیمـه شکستـه
با حنجـر خشکیـده ای در سـوز گرمـا
سـرنیـزه هـایی را که دید دیده بستـه
خونین فتاده بر زمین عباس یل ام النبین
آمـد نـوای یا اخا تا آسمـان هفتمین
با مشک خالی با اشک خونین بی دست و بازو بر زمین افتاده عباس
******
بر جای جای پیکرش زخمی عمیق است
شمشیـر نامردان به فرق او دقیق است
این کینـه جـویـی هـا درون آدمـی زاد
هم ظلم قابیل است و از عهد عتیق است
عبـاس نام آور به خاک افتاده ، ای وای
تن را به شمشیر و کمان ها داده ، ای وای
فـریـاد واویـلا رسـد تـا آسمــان هـا
از حـال و روز ایـن یـل آزاده ، ای وای
خونین فتاده بر زمین عباس یل ام النبین
آمـد نـوای یا اخا تا آسمـان هفتمین
با مشک خالی با اشک خونین بی دست و بازو بر زمین افتاده عباس
******
ای آسمـان بنگـر چـه آمـد بـر سـر او
هـر قطعـه از جسمـش فتـاده در بر او
سـر تا به پایـش را نظـر دوزی ببینـی
جـای تبـر ، جـای کمـان بـر پیکـر او
یک تن غریـب افتـاده در بیـن سپـاهـی
یـک بـاوفــا در بیـن انبـوه سیـاهـی
بـا مشـک آبـی کز شـرار کیـن دریده
با چشـم خـون و سینـة لبـریـز آهـی
خونین فتاده بر زمین عباس یل ام النبین
آمـد نـوای یا اخا تا آسمـان هفتمین
با مشک خالی با اشک خونین بی دست و بازو بر زمین افتاده عباس
******
کی می تواند نعـش در خون خفته بینـد؟
نعـش بـرادر بـا غمـی نـا گفتـه بینـد
یارب به فریاد حسین رس پیش عباس
پـاشیـده پیکـر بـا دلـی آشفتـه بینـد
داغ بـرادر بـر بـرادر جـانگـداز اسـت
سوزان ترین غم بر دلِ هر غمنواز است
ای سـروری برگـو که در سـوگ بـرادر
با یاد عباس و حسینـم چاره ساز است
خونین فتاده بر زمین عباس یل ام النبین
آمـد نـوای یا اخا تا آسمـان هفتمین
با مشک خالی با اشک خونین بی دست و بازو بر زمین افتاده عباس
- چهارشنبه
- 13
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 10:24
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمدرضا سروری
بنیاب