تقدیم به ساحت مقدس و شریف و نورانی سفیر عشق حضرت مسلم ابن عقیل(س)
نماز عشق
از غمت بر دار کوفه گر چه حالم ناخوش است.
در غریبی جان سپردن چون خود مولا خوش است.
گشته ام تنها تر از تنها ولی من را چه باک.
عاشقی که گشته چون معشوق خود تنها خوش است.
نزد من با سر نماز عشق کردن اقتدا.
بر نمازت با اذان اکبر لیلا خوش است.
بی وفایی های کوفه کرده دل خونم ولی.
دلخوشم آقا دلت بر حضرت سقا خوش است.
با تاسی از تو من هم تشنه لب جان می دهم.
با تو تشنه کشته گشتن بر لب دریا خوش است.
گر چه هستم در شمار شهدای راه تو.
با تو صد پاره شدن در روز عاشورا خوش است.
می شود سر، از تنم با خنجری آخر جدا.
سر جدا بودن کنار راس تو آقا خوش است.
دوست دارم تا که گردد قتله گاهم علقمه.
لحظه ی آخر شوم من زائر زهرا خوش است.
بر دلت یک لحظه هم حتی به غم راهی مده.
بین محمل بر تو قلب زینب کبری خوش است.
- پنج شنبه
- 14
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 13:34
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رسول رشیدی راد
ارسال دیدگاه