به خیمه صحبت از قحطی آب است
پریشان زین خبر حال رباب است
ز بی تابی و اشک چشم اصغر
گل ام البنین قلبش کباب است
*
ز قحط آب اَجل گرد تو می گشت
عطش دور لب خشک تو می گشت
به پشت خیمه ها دیدم که دشمن
به ضرب نیزه دنبال تو می گشت
*
سر یاران همه بر نیزه بستند
اُمیدم بر روی سرنیزه بستند
سوال من فقط این است مادر
چگونه راس تو بر نیزه بستند