شور وزمزمه شب هشتم
از آن دمی که میدان رفتی،دلم قرین رنج وغم شد،خداخدا نمودم دیدم،یگانه گوهرم رفت
صدای ادرکت چون آمد،بسوی تو کشیدم من پر،ولی ترا چو دیدم بابا،توان پیکرم رفت
علی علی علی باباجان،علی علی علی بابا جان،علی علی علی بابا جان،علی علی علی بابا جان2
_________________________
کنا پیکرت ای بابا،فتاده ام به خاک وخونت،غمی گرفته قلب خونم،شررزده به جانم
لبان خونی ات ای اکبر،ببوسم وبگریم نالان،فراق تو ندارم طاقت،عزیرقهرمانم
علی علی.....
___________________________
شده تن تو ارباً اربا،ورق ورق کتاب عمرت،رخت به خاک وخون آغشته،گرفته ماهِ رویت
سرت گرفته ام بر دامان،صداکنم ترا ای جانان،ولی نباشد از تو پاسخ،علی گل نکویم
علی علی....
_____________________________
توان نباشدم در پایم،چسان برم ترا تا خیمه،بیامد عمه زینب اینجا،به یاری برادر
تمام خیمه گشته مضطر،همه در انتظارت جانا،سکینه ناله دارد آنجا،بیا تو جان خواهر
علی علی...
شعر:اسماعیل تقوایی
- یکشنبه
- 17
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 9:3
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی
- شاعر:
-
اسماعیل تقوایی
ارسال دیدگاه