ببین که به قصدِ گدایی به کویت نشستم
ببین که دلم را به لطف و عطای تو بستم
ببین که به لطفِ تولایِ تو حق پرستم
منم که به پایِ تو افتادم و ناله دارم
با اینکه تورا دارم اما گره خورده کارم
برای رسیدن به کرببلا بی قرارم
کمک کن امید و پناهی به جز تو ندارم
بدونه شما میشوم گر ز کویت برانی
به دور از عطا میشوم گر ز کویت برانی
از عشقت جدا میشوم گر ز کویت برانی
من آقا فنا میشوم گر زکویت برانی
بمیرم تو را خارجی خواند عدو قافل از این
که هستی تو بعدِ علی سومین سرورِ دین
بمیرم تو را تشنه کشته اگر فرقه ی کین
نشسته اهالیه دریا به سوگِ تو غمگین
عزیزی تو اشرفترین خلقِ خلاقِ جانی
شریفی تو سروِ جوانانِ باغِ جنانی
حبیبی حبیبِ قلوبی طبیبِ روانی
خدا را برایِ دلِ اهلِ ایمان نشانی
شفیعی شفیعه گرفتارِ دامِ خطایی
شهیدی شهیدِ لب عطشانِ دشتِ بلایی
بزرگی بزرگِ همه اهلِ عشق و صفایی
کریمی تو دریایِ جودی تو کانِ وفایی
- چهارشنبه
- 20
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 11:22
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسنعلی بالایی
شهرام جهانتیغ