و خاکساری این عشق آسمانم کرد
چقدر ناب و زهیرانه امتحانم کرد
همه به نان و نوایی رسیده اند از او
رسید تا به من انگار لنگ نانم کرد
از آن جهت که نشان لیاقتم بدهد
میان همهمه ها سخت بی نشانم کرد
دلم ز روضه ی اصغر کشید تیر و سپس
شکست بغض گلوگیر و قد کمانم کرد
به جز حسین هرآن کس رفیق شد با من
مرا زمین زد و یک عمر نردبانم کرد
کمی گذشته ی خود را مرور کردم،آه
چقدر روضه ی ارباب مهربانم کرد
زدم به نام جوانش جوانی خود را
ازآن به بعد خودش عاشق اذانم کرد
.
.
تمام مردم این شهر خوب میدانند
که مهر تربت آقا نمازخوانم کرد...!
- پنج شنبه
- 21
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 15:45
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن کاویانی
ارسال دیدگاه