آن ۱۰ سوار((که با اسب هایشان بر بدن امام حسین تاختند))،وقتی به شهر خود رسیدند،مردمِ ناآگاه نعلِ اسب آنها را برای تبرّک می کَندند و به درِ خانه هایشان می آویختند.
با گذشت زمان،این کار یک سنّت شد و بیشتر مردم نعل می ساختند و آن را به درِ منزلشان می زدند.
مقتل مقرم،ص۳۶۸
التعجب کراجکی،ص۴۶
- جمعه
- 22
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 18:50
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه