عشق است خراسان را تا باد چنین بادا
میلاد رضا جان را تا باد چنین بادا
ساقی زبهشت آید تا پُر کُنَد از باده
ابریق خماران را تا باد چنین بادا
آن شمس خدا آمد تا حشر بدرخشاند
این کشور ایران را تا باد چنین بادا
آمد که رئوف باشد مرهم بِنَهَد بر دل
دلهای پریشان را تا باد چنین بادا
خلقش بنمود ایزد تا حشر که بر گیرد
دستان ضعیفان را تا باد چنین بادا
جن و ملکان آیند پا بوسی ِ یک لحظه
خورشید درخشان را تا باد چنین بادا
جبریل زخدا خواهد از عشق فراوانش
گل کاری ِ ایوان را تا باد چنین بادا
فخراست به ما روزی صدبار زدن جارو
ایوان شبستان را تا باد چنین بادا
شاها به خداسوگند ما بی تو نمی خواهیم
آن گلشن رضوان را تا باد چنین بادا
آقا شب میلادت عیدی زتو می خواهیم
عیدانه فراوان را تا باد چنین بادا
این روز ولادت را گوییم و مبارک باد
آن یوسف کنعان را تا باد چنین بادا
یارب برسان بر ما آن شب که نداریم کس
آقای غریبان را تا باد چنین بادا
امّید تراب بر توست ای شاه نظری بنما
این شاعر گیلان را تا باد چنین بادا
- سه شنبه
- 26
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 11:1
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا ترابی گیلده
ارسال دیدگاه