بو خرابه شامیده عمّه جان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
نه قدر واریمدی بو جاندا جان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
منی آیریلوق غمی نی کیمی
گتیروبدی درده خرابه ده
هر او کس اولا منه هم نفس
یانار آه سرده خرابه ده
نجه من بو سرّه که فاش اولور
چکوم عمّه پرده خرابه ده
اودی که عیان و گهی نهان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
گوروسن که تیر بلا منیم
نجه سیندیروب پر و بالیمی
ندور احتیاجی بیان ایدوم
غم و درد و رنج و ملالیمی
اوزون اهل حال سن عمّه جان
سنه منده صورت حالیمی
ایدرم سرشکیمیلن بیان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
من او بلبلم که سولار گلی
اولور عمّه جان چمن آیریسی
منی تندباد فراق ایدوب
نجه سرو گل بدن آیریسی
بیله رسمیدور که ویرینجه جان
گرک آغلاسون وطن آیریسی
اودی وجهی عمّه ی مهربان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
من او عاشقم که زمانه نین
هامی ناز نعمتین آتموشام
هم آتام عموم همی قارداشیم
ئولوب ایمدی یاسینه باتموشام
نچه وقتیدور که من آج سوسوز
گجه لر خرابه ده یاتموشام
منه چون خرابه اولوب مکان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
هانی بیر یتیمه منیم کیمین
اولا نیلی سیلی ایله یوزی
یوزینه باخاندا آتاسینون
دوشه قان دوتان گوزینه گوزی
قولی باغلی، غیر شماتتی
آتا مرگی، جان غمی، ایل سوزی
ایلیوبدی باغریمی غصّه قان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
منی چوخ بو پایه دن اینجیدن
نه غُل و دوشاخه دی نه رَسن
منه چوخ گراندی بو بیر جفا
که شماتت ایلوری هر گلن
گر ئولوب بابام گیدوب عزّتیم
گینه شاهزادیم عمّه من
دوزه بولمرم اودی بیر زمان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
سنه شرح درد فراقیدن
نه دیوم که بیر دگی محنتیم
بو اسیرلیق بو یتیم لیق
بو خرابه کنجی بو غربتیم
باش آچوخ گونش قوری یر یریم
بو جفای شمر بو ذلّتیم
نه باش اوسته سقف نه سایه بان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
نه روادی کینه ی شمریدن
سارالوب خران گولی تک اسم
نه روادی الدن آتام گیده
گوزیمی یولوندان اونون کسم
گورورم که یوخ داخی بیر کسیم
بو دیار شامیده بی کسم
اولی گریه مونس بی کسان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
دوزرم بو جسم ضعیفیله
هامی درد و محنت و رنجه من
قوری یرده فرش و چراغسیز
چکرم همیشه شکنجه من
بو اوشاقلیقیمدا دایانموشام
گینه درد و محنت و رنجه من
دایانانمارام داخی عمّه جان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
یوخودا گوروب بابامی دیدیم
اونا عرض حالیمی بیر به بیر
که بابا گوزوندن ایراق سنون
بیزه ویردیلر قوری یرده یر
باشیما چکوب الینی دیدی
دی سکینه دردیوی بیر به بیر
دیدیم ای بابا بودی بیر نشان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
منه سویلدی که سکینه جان
نجه اولدی دردیله سازشون
دیدیم اولدی قوّت دل منه
او جِدا باشیندا نوازشون
دیدی یوخ خرابه ده چون باشیم
گجه صبحه تک ندی بس ایشون
دیدیم هر زمان ایدرم فغان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
.
دیدی کیم چکوب بالا زحمتون
سنه کیم مواظبت ایلدی
دیدیم اول بلاکش اولان بیبیم
منه چوخ ملاطفت ایلدی
دیدی همزبان سنه کیم اولوب
بالا چوخ ملایمت ایلدی
دیدیم اولدی غم منه همزبان
گجه گوندوز اوخشارام آغلارام
.
.
.
.
داخی ...
- چهارشنبه
- 27
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 10:36
- نوشته شده توسط
- علیرضا گودرزی
- شاعر:
-
مرحوم هندی تبریزی
ارسال دیدگاه