پیراهن کهنه
کفنی بر آن حضرت یعنی سید الشهدا(ع) پوشیده شد و آن پیراهن کهنه بود. به علاوه کهنگی، خودش به دست خودش پاره پاره کرد.
بعد از آن جای چهار هزار تیر* و چقدر شمشیر شد! با وجود این چقدر تمنا داشت که این کفن در بدن اطهرش بماند! با وجود پاره پاره بودن و این تمنا داشتن آن ملعون آمد از بدن مبارکش بیرون کرد و او را عریان گذاشتند.
آخر کارش طوری شد وقتی که خواهر محترمه اش در قتلگاه نظرش به بدن پاره پاره افتاد همه مصایبش را فراموش کرد. عرض کرد: ای پاره پاره تن برهنه ات کردند؟ پیراهن کهنه را هم در بدن مبارک نگذاشتند؟!
فرمود: جامه بیاورید از محبره. آوردند خدمتش. پس به دست مبارک خود آن جامه را قطعه قطعه فرمود. چرا چنین فرمود؟ به علت آنکه از بدن شریفش بیرون نکنند؛ ولی چونکه کشته شد از بدن اطهرش آن جامه را بیرون کرد بحربن کعب -لعنه الله- و آن بزرگوار را واگذار نمود عریان برهنه.
* ظاهرا ایشان عدد کل تیراندازهای کربلا را گفته اند والا طبق برخی روایات تعداد تیرهای اصابت کرده به بدن حضرت، کمتر بوده است. الله اعلم
۲۳مجلس سخنرانی های اخلاقی؛ آیت الله حاج شیخ جعفر شوشتری(ره)، ص ۸۱
- یکشنبه
- 31
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 11:15
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه