پیش منی که هستی ام از دست رفته است
شنبه غروبِ جمعه ترین روز هفته است!
تکرار می شویم ، شروعی دوباره را
هر شنبه ترجمان غمی نوشکفته است
حسی برای زندگی تازه بی تو نیست
پای دلم برای دویدن گرفته است
بی تو تمام ثانیه ها سال می شوند
بی تو چقدر ساعت من خواب رفته است
هر شنبه ی بدون تو آغاز مُردگی است
تکرار داغهای عمیق نگفته است
- چهارشنبه
- 3
- مهر
- 1398
- ساعت
- 10:33
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عباس جواهری رفیع
ارسال دیدگاه