آقا اباالفضل
فرمانروای عالم بالا اباالفضل
ماه قبیله
اول کفیل زینب کبری اباالفضل
الگوی قاسم
استاد رزم اکبر لیلا اباالفضل
تا روز محشر
شرمنده‌ی لبهای تو دریا ابالفضل
یا کاشف الکرب
اکشف کروبی حضرت سقا اباالفضل
حاجت گرفتن
یک راه دارد: از رقیه تا اباالفضل
پشتم به کوه است
پشت و پناه مردم تنها اباالفضل
امشب بگوید
هر کس که دلتنگ است بامن یا ابالفضل
_
حالش خراب است
از صبح در گوشش صدای آب آب است
عباس هست‌و
باز العطش های سکینه بی جواب است؟
یک خانواده
مشغول ساکت کردن طفل رباب است
عباس اما
در بین چندین مشک گرم انتخاب است
دنبال مشک است
اما چرا هرجا که می بیند طناب است؟
خیر است حتما
هرچه که باشد باز او پا در رکاب است
آن دور تر ها
موج نگاه اهل کوفه بی حساب است
الحمدلله
آیینه های حُسْن اینجا در حجاب است
_
آخر سر افتاد
در خیمه با صورت همان دم خواهر افتاد
اطفال تشنه
گفتند باهم ساقی آب آور افتاد
جرأت گرفتند
وقتی پس از یک دست ٬ دست دیگر افتاد
ماه قبیله
در حوض زخم کینه‌ی یک لشکر افتاد
در آن شلوغی
پهلو که نیزه خورد یاد مادر افتاد
زینب دلش ریخت
وقتی که یک سرپنجه با مویش در افتاد
برخیز اباالفضل
آتش به باغ لاله های پرپر افتاد
چشم تو روشن
چشمان هیزی این وسط بر معجر افتاد
- سه شنبه
- 9
- مهر
- 1398
- ساعت
- 15:30
- نوشته شده توسط
- امیر روشن ضمیر
- شاعر:
-
ابوالفضل عصمت پرست
ارسال دیدگاه