اونيكه بيشتر از همه
نگرانِ حالِ منه
تنها رفيق زندگيم
آقامْ امامِ حسنه
نه حرمي نه گنبدي
نه يه دونه زائر آقا
تو يه كلام بگم برات
كاشكي بودي توو كربلا
کاش بودی کرب و بلا کنار حرمم حرم داشتی حسن
کاش بودی کربوبلا یه ایوون طلاتو هم داشتیحسن
دور ضریحت پر سینه زن بود
مادرمون فاطمه بی محن بود
یک شب جمعه حرم حسین و
یک شب جمعه حرم حسن بود
حسن جانم جانم جانم جانم....
برْكتِ نامِ حسنه
اگه ماها سينه زنيم
همه حسيني شده ي
دستِ امام حسنيم
با گريه بر امام حسن
پاك ميشه سيئاتِ من
من نميگم روايته....
چون منه ايماندي حسن
منه ایماندی حسن جان
جسمیمه جاندی حسن جان
ذکری طوفاندی حسن جان
آدی طوفاندی حسن جان
كريم حسن جان دردیمه دوا
كريم حسن جان معدن سخا
كريم طاها جان سنه فدا
كريم طاها يا امام حسن.....
حالا كه فطرس نداري
من آقا فطرست ميشم
بال و پرم سوخته آقا
پرم بده برم حرم.....
من و به نامِ تو زدن
آقا ازون روز الست
ثابت شده به من كه تو
به نوكرت حواست هست
حواست هست
اين بدم آقا نوكره
حسن جانم
اربعين منو ياده نره
حواست هست
نوكرت داره چي ميگه
شايد آقا نبودم من
تا سالِ ديگه
دوستت دارم ، حسن جانم
مُحرما وقفِ حسين
ماه صفر برا حسن
سفينه ي نجات حسين
امير و ناخدا حسن
اونيكه ما رو ميخره
اونكه پناه نوكره
بخدا كه يك نفره
حسن غريبِ مادره....
يا حسن غريب مادر ، تويي ارباب دل ما
يه سفارشي كن آقا ، ما رو به حضرت زهرا
حسرت زيارت تو ، مونده تو اين دل زارم
بقيعت رو تا نبينم ، آروم قرار ندارم
تموم مردم دنیا ما رو نوکرت میدونن
ما ها رو به اسم نوکر واسه قاسمت میخونن
يا حسن......
- پنج شنبه
- 11
- مهر
- 1398
- ساعت
- 15:12
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عباس میرخلف زاده
ارسال دیدگاه