در آسمان شب سیزده، که ماه دوتاست
سحر یکی ست، ولی لحظه ی پگاه دوتاست
تو هم خدایی و هم نیستی خدای جهان
یکی ست چشم در این صورت و نگاه دوتاست
یکی به سمت نجف می رود یکی کعبه
خدا در اصل یکی هست و طرز راه دوتاست
اگر که کعبه نشین بوده ای نجف پس چیست؟
فقط برای تو انگار بارگاه دوتاست
برای کعبه علی و برای من پسرش
دلیل ماندن پیراهن سیاه دوتاست
یکی به صلح،حسن شد یکی به جنگ،حسین
کمان یکی ست ولی تیر های شاه دوتاست
خدا بخیر کند جنگ چشمهایت را
در این نبرد که فرمانده ی سپاه دوتاست
- یکشنبه
- 14
- مهر
- 1398
- ساعت
- 18:7
- نوشته شده توسط
- علیرضا گودرزی
- شاعر:
-
مهدی رحیمی زمستان
ارسال دیدگاه