همه ی اذتمو از تو دارم
برا زیارتِ تو بی قرارم
همه میرن شبِ اولِ قبرم تنها تویی یارم
خورده به پیشونیم اسمِ اعظمِ تو
بی نسیب نمیمونم از کرمِ تو
تویی دریای کرم کرم کرم
روضه اومدم
به دل جلا دادی
خطا دیدی ولی
به من بها دادی
حسین جان
کسی که با تو باشه بی غروره
کسی که منکرته بی شعوره
نبینه اونیکه آیتِ حق رو مرده دلش کوره
صاحبِ دلمی و دینمی حسین
وارتِ نبی تویی قسم به ثقلین
تو دلا داری حرم حرم حرم
پای روضه هات
میریزه اشکِ من
به من نظر کن ای
شهیدِ بی کفن
حسین وای
میزنه تعنه به جنت العلا
حرمِ قدسِ تو کربومعلا
از همه پرچمای کلِ دنیا بیرقِِ تو بالا
سینه میزنم آقا من برای تو
جونمو بخوا بزارم به پای تو
تویی محبوبِ دلم دلم دلم
دل به عشقِ تو
خدایی شه باید
دلم رو میشکونم
نیگام کنی شاید
حسین وای
منو به روضه ی خودت کشوندی
برا من از همه دنیا تو موندی
تو بودی که دلِ منو به سوی طاعتِ حق روندی
سرورِ زمینی و آسمونی تو
موندم آقا چقدِ مهربونی تو
تویی فاطمی نسب حسن جنم
محترم شدم
به احترامِ تو
توشاهِ عالمی
منم غلامِ تو
حسین جان
- سه شنبه
- 16
- مهر
- 1398
- ساعت
- 14:29
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسنعلی بالایی
ارسال دیدگاه