• سه شنبه 15 آبان 03


شعر امام حسین(ع) -(همین که نامِ بلندت به هر زبان افتاد)

582

همین که نامِ بلندت به هر زبان افتاد
چه شور و وِلوِله ای در دل جهان افتاد

برایِ ذکرِ مصیبت دلم گرفت آتش
و سیلِ گریه و ماتم به عمقِ جان افتاد

به وقتِ غارت و حمله چه بر سرت آمد؟
که شمر خسته شد و خولی از توان افتاد!

به روی نیزه و در جمع این حرامی ها
رقیه(س) دید تو را و نفس زنان، افتاد

یزید بیشرف اما میانِ بزمِ شراب
به جانِ زخمِ سر و صورت و دهان افتاد

به رویِ طشت طلا و به پیشِ چشم همه
چقدر روی لبت ردِّ خیزران افتاد!!

  • سه شنبه
  • 16
  • مهر
  • 1398
  • ساعت
  • 15:56
  • نوشته شده توسط
  • علیرضا گودرزی

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران