دل من رو آب نکن بابا، حالمو خراب نکن بابا
خدا میدونه کم آوردم، دیگه روم حساب نکن بابا
اگه میبینی نا ندارم، تقصیر من نیست
اگه میبینی پا ندارم، تقصیر من نیست
استخونام اگه ترک خورد، تقصیر شامه
عمه به جای من کتک خورد، تقصیر شامه
همه بال و پرم سوخته، لباس خواهرم سوخته
گل سر دوست ندارم من، آخه موی سرم سوخته
کم شده موی سرم بابا، زخمیه بال و پرم بابا
هر چی من بدم میاد از زجر، هی میاد دور و برم بابا
اگر که خاک رو گونه ها مه، تقصیر راهه
اگر که آبله رو پامه، تقصیر راهه
نگی که درد پهلو زوده ، تقصیر زجره
میبینی صورتم کبوده ، تقصیر زجره
یکی هل داد منو از پشت، یکی زد تو سرم با مشت
یکی زخم زبون زد از ، خجالت عمه هامو کشت
دیگه قدم خمیده بابا، عمرم آخر رسیده بابا
منو بین دخترای شهر، هیچکی بازی نمیده بابا
اگه با دنیا قهر شدم من، تقصیر شامه
انگشت نمای شهر شدم من، تقصیر شامه
دستات اگه تو دست من نیست، تقصیر شمره
اگه سرت روی بدن نیست، تقصیر شمره
یتیمی درد سر داره، فقط خون جگر داره
هوای دخترو بیشتر، تو سختی ها پدر داره
- پنج شنبه
- 18
- مهر
- 1398
- ساعت
- 10:29
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مظاهر کثیری نژاد
ارسال دیدگاه