اربعین سالار شهیدان
ساربان آهسته تر اینجا زمین کربلاست
بر مشامم می رسد بویی که بر من آشناست

خاک اینجا ساربان بوی حسینم می دهد
من گلی دارم که بی سر زیر خاک نینواست

اربعینی هست زینب می کشد درد فراق
خواهری غمدیده بر هجر برادر مبتلاست

ساربان باید که در کرببلا منزل کنیم
درد هجران مرا دیدار قبر او شفاست

ای حسینا آمدم تا زائر کویت شوم
بهر تو آورده ام رأسی که از پیکر جداست

بعد تو جانا اسیر دشمن دین بوده ام
چل شب وچل روز باشد زینبت غرق عزاست

باز اینجا آمدم داغ دل من تازه شد
من بمیرم قتلگاه تو به پیش چشم ماست

این زنان وکودکان هر یک به دور یک مزار
کربلا از گریه ها وناله ها ماتمسراست

لطف کن جانا سراغ دخترت از من مگیر
چون گل نورسته ات مدفون در شام بلاست

آنقدر سختی کشیدم بعد عاشورای خون
از فشارش قامتم خم گشته،در دستم عصاست

آرزوی آخرم دفنم کنار قبر توست
بر لبان زینبت هر روز وهر شب این دعاست

شعر :اسماعیل تقوایی