وقـتی به شماره نَفَسِ مادرم افتاد
در کوچه تمامِ باورم... با... وَرَم افتاد
یاسِ نبوی پای علی ماند و کتک خورد
افتاد گلِ یاس نَه ..... نیلوفرم افتاد
دنیا به تماشای زمین خوردنَش آمد
افلاک زمین گیر شد و حیدرم افتاد
یک بار اگر پیشِ نگاهِ همه افتاد
صدبار فقط دید علی در حرم افتاد
خونِ در وُ دیوار شده قاتل زینب
هر بار که آمد دَمِ در ... دخترم افتاد
شد دردِسرم ... دردِ سر وُ پهلوی زهرا
افتاد پَرِ سرخِ پرستو پَـرَم افتاد
جنجال به پا شد که گریزم شده گودال
سَر شد سرِ نِیْ... گفت گلم معجرم افتاد
با روضه یِ دُردانه و بازوی شکسته
جانِ علی آمد به لب و دلبرم افتاد
- دوشنبه
- 22
- مهر
- 1398
- ساعت
- 17:40
- نوشته شده توسط
- TzwSVsOw
- شاعر:
-
حسین ایمانی
ارسال دیدگاه