بند اول
فراق تو،یک اربعین،زد آتشم یارم
خیزو نگر،ای بی قرین،آه شرربارم
بودم میان،عده ای،نامحرم و نامرد
مرا نگاه،شومشان،پیر و زمینگیر کرد
یک اربعین غم دیدم و
آشفته و پژمرده ام
یک اربعین زخم زبان
شنیده ام افسرده ام
《برادرم مظلوم حسین》
بند دوم
رخت اسارت،بر تنم،بعد تو پوشیدم
به احتزازه،پرچمه،سرخ تو کوشیدم
منزل به منزل،رفتم و،با خطبه جوشیدم
در مجلس،ابن زیاد،رفتم خروشیدم
یک اربعین با رأس تو
صحرا به صحرا رفته ام
یک اربعین ای نازنین
همراهه اعدا رفته ام
《برادرم مظلوم حسین》
بند سوم
مرا دگر،در پیکرم،تاب و توانی نیست
این زینبت،دیگر همان،زینب که دانی نیست
از قامتم،گویم تو را،یا از سر و مویم
دیگر تو نشناسی مرا،سر بسته میگویم
گویم به تو از شامیان
آن مردمان بی حیا
گویم به تو از مجلسِ
حرام دشمن خدا
《برادرم مظلوم حسین》
۱۳۹۸/۷/۲۳
- چهارشنبه
- 24
- مهر
- 1398
- ساعت
- 14:39
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه