یا حسین(ع)
بر حسین بن علی عاشق مادرزادم
پای در جاده ی عشقی ازلی بنهادم

مادر از کودکیم هیئتی ام کرده ومن
شکر گویم که در این راه ومسیر افتادم

مجلس روضه ی او معرفتم افزاید
با غمش من زغم هر دو جهان آزادم

تار و پود دل من بافته با مهر حسین
لطف حق بوده که اینگونه به او دل دادم

هست شش گوشه او کعبه آمال همه
گر شود دیدن آن قسمت من دلشادم

از زمانی که شد ارباب دلم مولایم
روز نوکر شدنم گشته مرا میلادم

هر محرم که شود رخت عزا می پوشم
غیر او هر چه که باشد برود از یادم

نوحه خوانم ز غمش بر سر وبر سینه زنم
یاحسین است به روز وبه شبم فریادم

دارم امید که ارباب شب اول قبر
دست بگرفته زمن زود رسد بر دادم

شعر:اسماعیل تقوایی