خاطره ی کوچه، بلای جانش بود
فسرده از آن غم،روح و روانش بود
چو یاد می آو رد،وضعیت مادر
لعن مغیره بر،روی زبانش بود
وای حسن مظلوم،وای حسن مظلوم،وای حسن مظلوم،وای حسن مظلوم2
______________________________
امیر بی لشگر،امام بی مأموم
به کوچه مظلوم وبه خانه اش مظلوم
چه ظلم بالاتر،ازاینکه مردی را
زهر جفای همسرش کند مسموم
وای حسن مظلوم....
____________________________
مظهر صبر ما،چو شد جگر پاره
بسته برویش شد،دگر ره چاره
خواهر او زینب،ناله کنان گریان
بر دل او آید،داغ دگر باره
وای حسن مظلوم....
______________________________
عجب زدفن او،عجب زآن تقدیر
عجب زتابوتی، که گشته پر از تیر
مدینه در نور و،مزار او تاریک
برسر قبر او،شیعه شود دلگیر
وای حسن مظلوم.....

شعر :اسماعیل تقوایی