سیر از زمونه ام
بر لب پیمونه ام مادر مادر مادر
مادر ببین که من
غریب خونه ام مادر مادر مادر
میبینی بهارم و خزون
بیا که به دل تویی طبیب
از روزی که توی کوچه ها
افتادی بهم میگن غریب
تا حالا طاقت آوردم
کاشکی همونجا میمردم
جای تو سیلی میخوردم میخوردم میخوردم
کبود میشد صورت من
کمون میشد قامت من
تموم میشد حسرت من حسرت من
《ای وای امون از غریبی》
مادر تو خونمه
الان مهمونمه زینب زینب زینب
طشتی برام بیار
به لب این جونمه زینب زینب زینب
داری میبینی تو لخته خون
گریه نکن اینجا خواهرم
اشک چش تو بذار واسه
کرب و بلا و برادرم
میبینی صد پاره پیکر
تو خاک و خون جسم بی سر
رو نیزه راس برادر برادر برادر
میری اسارت به شام و
میخوری سنگ از رو بام و
میبینی بزم حرام و حرام و حرام و
《ای وای امون از غریبی》
با نوای زیبا و دلنشین کربلایی جواد مقدم
- شنبه
- 4
- آبان
- 1398
- ساعت
- 12:36
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه