دو ماه زندگی ام خرج روضه های تو بود
سلامِ روز و شبم سمت کربلای تو بود

دلیل سجده ی ما تربت تو بوده فقط
دلیل گریه ی ما مجلس عزای تو بود

نگاه کن به دلی که تپیده با غم تو
دلی که در همه حالات مبتلای تو بود

شبی برای گدایان خود دعا کردی
خدا هر آنچه به ما داد از دعای تو بود

نوشته اند که جبریل هم دلش می خواست
به جای این همه منصب فقط گدای تو بود

تویی که نور خداوند در تو جلوه نمود
تویی همان که خداوند خونبهای تو بود


چگونه سمت خداوند پر زدی که زمین
سه روز بعد تو دنبال رد پای تو بود

میان گودیِ گودال سجده می کردی
زمین کرب و بلا محو ربنای تو بود