حسینا کربلایت عرش اعلاست

پذیرای محبان تو زهراست

حسینا هیئت تو باب روضه است

که اسباب خداجویی مهیاست

حسینا بی تو هیچم بی تو پستم

که بی تو نوکر آلوده رسواست

حسینا پیش مردم گر عزیزم

تمام احترامم از تو آقاست

حسینا هر چه خواهم در محرم

برای من مهیا بی تمناست

حسینا شهرما غرق گنه بود

ولی بایاد بنگر چه زیباست

حسینا اشگ را ازمانگیری

که این سرمایه ما هردودنیاست

حسینا هر که زیر خیمه توست

امان دارد که زیر دست سقاست

حسینا با تو خواهم ماند ، ارباب

تورا تا حشر خواهم خواند ارباب