«بلغَ العُلی» نوشتم «کشَفَ الدّجی» عیان شد
چه سُرورها به پا شد، شعفِ خدا عیان شد
به دلِ رسولش انداخت چه رحمتِ وسیعی
که چنین پُر از مودّت شد و با وفا عیان شد
خودِ دلبر است و سرور، شده حضرتِ پیمبر(ص)
شده عالمی معطّر، گلِ أنبیا عیان شد
پدرِ حدیثِ «لولاک» رسید و در حقیقت
هدفِ «خلَقتُ الأفلاک» چه بی ریا عیان شد
چه تکان تکانی افتاد به پیکرِ مدائن
خبرِ ولادتِ قبله و کعبه تا عیان شد
تبِ آتشینِ آتشکده شد ساکت و خاموش
بتِ سجده کرده میگفت خدایِ ما عیان شد
قمر از خودش به شرم آمد و شقّ القمری کرد
شبِ اوّلی که نورِ رخِ مصطفی(ص) عیان شد!
#أللهم_صل_علی_محمدوآل_محمدوعجل_فرجهم
- پنج شنبه
- 23
- آبان
- 1398
- ساعت
- 17:31
- نوشته شده توسط
- مرضیه عاطفی
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه