اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْلايَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِ عَنْ جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ في مَشارِقِ الاَرْضِ وَمَغارِبِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها وَسَهْلِها وَجَبَلِها، حَيِّهِمْ وَمَيِّتِهِمْ، وَعَنْ والِدِيَّ وَوَُلَدي وَعَنّي مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِيّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ، وَمُنْتَهى رِضاهُ وَعَدَدَ ما اَحْصاهُ كِتابُهُ وَاَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ، اَللّـهُمَّ اِنّي اُجَدِّدُ لَهُ في هذَا الْيَوْمِ وَفي كُلِّ يَوْم عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً في رَقَبَتي اَللّـهُمَّ كَما شَرَّفْتَني بِهذَا التَّشْريفِ وَفَضَّلْتَنى بِهذِهِ الْفَضيلَةِ وَخَصَصْتَنى بِهذِهِ النِّعْمَةِ، فَصَلِّ عَلى مَوْلايَ وَسَيِّدي صاحِبِ الزَّمانِ، وَاجْعَلْني مِنْ اَنْصارِهِ وَاَشْياعِهِ وَالذّابّينَ عَنْهُ، وَاجْعَلْني مِنَ الْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ طائِعاً غَيْرَ مُكْرَه فِي الصَّفِّ الَّذي نَعَتَّ اَهْلَهُ في كِتابِكَ فَقُلْتَ: صَفّاً كَاَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصوُصٌ عَلى طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَآلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ، اَللّـهُمَّ هذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ في عُنُقي اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ

عاقبت از پردۀ غیبت درآیی یابن حیدر

عاقبت عقده ز دلها می گشایی یابن حیدر

عاقبت خیرالعمل را میکنی معنا چه زیبا

در جهان زهراشناسی می نمایی یابن حیدر

پردۀ کعبه به دستت پرده از رویت بگیری

با جمال حیدری دل می رُبایی یابن حیدر

حقِ بیعت با علی را تا ادا سازی به عالم

خطبه خوان ، مانندِ پیغمبر بیایی یابن حیدر

تو تجلیِ غدیری ، بر همه عالم امیری

حیدر کرار را خوش می ستایی یابن حیدر

میرسانی کشتی دین را به ساحل با سلامت

کشتیِ دین خدا را ناخدایی یابن حیدر

خونِ ظالم تشنۀ تیغ است و تیغت تشنۀ خون

ذوالفقار آن روز گردد رونمایی یابن حیدر

ضاربِ ناموس مولا را ز قبرش دربیاری

گَرد غم از رویِ مادر می زُدایی یابن حیدر

سیزده معصوم را احیا کنی ای چهارده نور

داده ای در راه دین سنگین بهایی یابن حیدر

انتقام خونِ جدّت را بگیری قطره قطره

ای که خود ، خونِ خدا را خون بهایی یابن حیدر

با سپاهی از لثارات الحسین آیی ز کعبه

تا کنی اهل جهان را کربلایی یابن حیدر

غم مخور آخر طبیبِ دردِ زینب میشوی تو

میکنی از عمه ها مشکل گشایی یابن حیدر

با دفاعِ از حرم باب شهادت باز گردد

کاش ما باشیم در راهت فدایی یابن حیدر