اميد دلهايي
ختم الانبيايي
رحمت عالمي
باباي زهرايي
بارونه بارونه بارونه
امشب همه دردا درمونه
از يُمن پيغمبر اين شبها
رحمت برامون فراوونه
نوراني تر ميشه اين شبها
اون گنبد خوشگل خضرا
دونه به دونه به نوكرهاش
عيدي ميده بي بي مون زهرا
باباي
تموم مهربونياس
اميده
تموم ماها نوكراس
خورشيده
زمين و آسمونياس
آقامون....
لبيك يا رسول الله
اي اميده نوكر
آقاي هر عاشق
ذكر هر نوكره
مولانا يا صادق
كي ميگه كه بي حرم هستي
صحن شما تو دلامونه
راه حرم باز ميشه آقا
صحنت ميايم دونه به دونه
عشق شما بهترين عشقه
حب شما اوج پروازه
مياد يه روزي كه ميبينم
بيست چهار ساعت صحن تو بازه
مديونم
به نيم نگاهت اي كريم
ممنونم
كه مبتلاتم از قديم
واللهِ
تويي تموم زندگيم
يا صادق
يا صادق آقام آقام آقام آقام
بال و پر بده تا
باشيم تو كربلا
عيديمون اين باشه
بشينيم پايين پا
من رو سياهم ولي آقا
اصل و نسب داره اين نوكر
اين نسبتِ خادميه من
مربوط ميشه به آقام قنبر
ماها اگر عزتي داريم
يا كه سرامون همش بالاس
از لطف مولا عليّه و
از نيم نگاه بي بي زهراس
محتاجم
مهدي بياد تو اين روزا
محتاجم
برم باهاش به كربلا
محتاجم
به نوكريه مرتضي
آقاجون منو ببر به كربلا
- چهارشنبه
- 6
- آذر
- 1398
- ساعت
- 12:12
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عباس میرخلف زاده
ارسال دیدگاه