صد نوا خيزد ز ناى نينوايت، يا حسين

 نغمه هاى عشق باشد در نوايت، يا حسين

ميزند آتش، به قلب دوستانت دم به دم

 داستان جانگداز كربلايت، يا حسين

زد شرر بر قلب خونين تو، در دشت بلا

 داغ مرگ اكبر گلگون قبايت، يا حسين

جان فدا كردى به راه مكتب آزادگى

 جان هر آزاده اى گردد، فدايت يا حسين

من چه در وصف تو گويم، اى شهيد حق كه هست

 خونبهاى خون تو،خون خدايت يا حسين

كى شود ريزه خور خوان خوانين، آنكه هست

 ريزه خوار خوان احسان و عطايت يا حسين

بسكه مشتاق حريم با صفايت، گشته ام

 پر زند مرغ دل من، در هوايت يا حسين

در غروب آتشين، دشمن پى غارتگرى

 زد شرار ظلم و كين بر خيمه هايت يا حسين

«حافظى» فخر و مباهات بود اين بس، كه هست

 پيشه او، گفتن مدح و ثنايت يا حسين

 (محسن حافظى)