چشمای من از غصه شد دریا
دیدم تو کوچه خصم بی پروا
سیلی زدش به مادرم زهرا
اه و واویلا 2
با سیلی مادرم رو ازردش
داشت مادرم تو کوچه می مردش
پیش چشای من زمین خوردش
اه و واویلا 2
دیدم نداره از خدا باکی
شد غربت بابای من حاکی
پاشو گذاشت رو چادر خاکی
اه و وایلا 2
هیچ کاری از دستم نیومد بر
دیدم که افتاده تو اون معبر
گوشوارهای خونیه مادر
اه و واویلا 2
رو پنجهء پا ، پاشدم اما
روی سرم خراب شدش دنیا
شد ذکر من فریاد وا اما
اه و واویلا 2
__________________________________
زبانحال شاعر از روضه امام حسن و کربلا
__________________________________
میون حجره دست و پا می زد
لب تشنه خواهر و صدا می زد
حرف از حسین و کربلا می زد
اه و واویلا 2
بیچاره خواهرش پریشون بود
از درد و غصه زار و گریون بود
جلو چشاش یه تشت پر از خون بود
اه و واویلا 2
این روضه ها خیلی نفس گیره
زینب داره از غصه میمیره
تابوت اقامون پر از تیره
اه و واویلا 2
کیه تو عالم زیر دینش نیس
با اینکه تو غریبی عینش نیس
روزی مثه روز حسینش نیس
اه و واویلا 2
روضه رسید به کربلا ای وای
الشمر و جالس علی ای وای
بریده شد سر از غفا ای وای
اه و واویلا 2
__________________________________
@amirhoseinolfat
- پنج شنبه
- 14
- آذر
- 1398
- ساعت
- 10:47
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر حسین الفت
محمد رضا صادقی