التماست می کنم ای مهربانم
دیده واکن بنگر این اشک روانم
ای پدرجان کن دعا که بی تو من زنده نمانم
آه..تکیه گاه ما تو هستی/از چه بابا دیده بستی/ای پدرجان
آه..بعد تو ای نازنینم/ روزگار خوش نبینم/ ای پدرجان
بعد تو حیدر تنهاست ابتا ابتا
روز عزای زهراست ابتا ابتا
فاطمه جان آمده وقت عزایت
شرح غمها را بگویم من برایت
روزی آید بشنوم از پشت این در ناله هایت
آه..دست حیدر را ببندند / بر زمین خورده بخندند/ فاطمه جان
آه..چادرت آتش بگیرد/پیکرت آتش بگیرد/ فاطمه جان
بعد تو حیدر تنهاست ابتا ابتا
روز عزای زهراست ابتا ابتا
نیمه های شب تو ساروق بسته وا کن
یک کفن از بین آنها تو سوا کن
فکری آخر بر حسین و ماجرای کربلا کن
آه..روزی از آوا بیفتد ، زیر دست و پا بیفتد ، واحسینا
آه..می شود غارت تن او ، پیکر و پیراهن و ، واحسینا
بعد تو حیدر تنهاست ابتا ابتا
روز عزای زهراست ابتا ابتا
- پنج شنبه
- 21
- آذر
- 1398
- ساعت
- 9:54
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم نعمتی
ارسال دیدگاه