خدا حافظ اى پدر جان _ شده زهرا ديده گريان
به اين چشم نيمه بازت_ دل دختر را مسوزان
پدر جان _ مرو اى مهربانم
دعا کن _ دگر زنده نمانم
نگاهت _ زده اتش به جانم
مدينه بى تو غمخانه ماست
على بعد از تو تنهاى تنهاست
پس از تو اهسته رو به پايان - عمر زهراست
پدر جان خدا حافظ پدر
بدون تو تکيه گاهم _ همين عمر کم نخواهم
از ان ترسم خانه من _ شود روزى قتلگاهم
پدر جان _ برو داغم نبينى
دمى که _ به اه اتشينى
بگويم _ بيا فضه خذينى
شود راه چشمم تيره و تار
زند بوسه بر اين سينه مسمار
زنم تکيه با پهلوى زخمى_ کنج ديوار
پدر جان خدا حافظ پدر
چگونه با گريه هايم _کفن اماده نمايم
از امشب فکر حسين _ به فکر کرببلايم
پدر جان _ بگو با کام عطشان
به صحرا _ تنى افتاده عريان
به گريه _ فقط گويى حسين جان
نشيند با چکمه روى سينه
کشد خنجر بر حنجر ز کينه
رسد فرياد زينب ز گودال _ تا مدينه
پدر جان خدا حافظ پدر
- پنج شنبه
- 21
- آذر
- 1398
- ساعت
- 10:14
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم نعمتی
ارسال دیدگاه