حسـيـن ابـن علي فخر جهان اسـت

بـراي مـصـطـفـي مــانــنــد جـــــان اســت

حـسين است آنكه بر چرخ فضيـلت

چو خورشيد است و اين سري عيان است

حـسـيـن اسـت آنكه از جانبازي او

سـرانـگـشـت دو عــالـم بـر دهــان اســت

اگــر ديــن مــحـمـد شــد جـهان گير

ز يـمــن هـمــت ايــن قــهــرمــان اســـت

حسين است آنكه دست حاجت خلق

بــه ســوي حضـرتـش در هر زمان است

حسين اســت آنـكـه در مــاه مـحرم

سـيـه پـوش عـزايـش انـس و جـان است

سـرشـگ از ديـده خـلق است جاري

عـيـان است اين چه حاجت بر بيان است

حـسـيـن اسـت آنـكه طوف مرقد او

امــيـد و حـاجـت پـيـــر و جــــوان اســـت

حـسـيـن اي يـكـه تـاز عـشق بازي

بـخــط ســرخ نـــامـــت جــــاودان اســت

حـسـيـن اي گـوشـوار عـرش ايـزد

كــه گـفـتــارت در گــوش جــهــان است

حـسـيـن اي كـشـتـه آزادي و عــدل

كــه در وصـفــت هـزاران داسـتـان است

حـسـيـن اي مـقـتـداي عـشق بازان

كــه نـامـت زيـنـت عـرش و جـهان است

«حـياتي» را ز لطف خويش درياب

كـه در وصـفـت دمـادم مـدح خوان است