ای مونس شب های تار اربابِ خوبم
دل شد به عشق تو دچار اربابِ خوبم
احسانت از عهد قدیم است و رسیده-
لطفت به دارا و ندار اربابِ خوبم
دلواپسم هستی و میدانی که خیلی...
هستم برایت بیقرار اربابِ خوبم
دائم برایت دردسر سازم ولی تو-
دست از سرِ من برندار اربابِ خوبم
از اینکه هستم کنجِ هیئت پایِ کارت
دارد برایم افتخار اربابِ خوبم
جانِ خودت طوری شهیدم کن که از من
حتّی نمانَد یک مزار اربابِ خوبم
ایکاش بنشیند به روی پیکرِ من
از کربلا گرد و غبار اربابِ خوبم
حرف از حرم شد باز هم حالم شد آشوب
شد چشم من ابر بهار اربابِ خوبم
ای تشنۂ دور از وطن ای کشتۂ صبر
امیدِ وقتِ احتضار اربابِ خوبم!
- پنج شنبه
- 28
- آذر
- 1398
- ساعت
- 15:16
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه