تنِ این خانه که از ضربِ ستم می لرزد
هر سحر حضرت خورشید زِ بامش، سرزد
بیتِ ناموس خدا بود ...که هنگام ورود
ملک الموت هم از رویِ نجابت در زد
- پنج شنبه
- 28
- آذر
- 1398
- ساعت
- 16:56
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
منصوره محمدی مزینان
ارسال دیدگاه