به مشهد آمده بودم دلم حرم می خواست
دلم هوای حرم داشت ، روضه هم می خواست
چقدر دور تو ابنُ الشبیب می دیدم
برای روضه شدن شاعرت قلم می خواست
چه شد چه دید که در حس و حال گوهرشاد
هوای کرببلا کرده بود و غم می خواست
چه شورش است که در جان واژه افتاده است
یکی دو بیت دلم شعر محتشم می خواست
درست مثل نوای حزین نقاره
صدای گریه ی من نیز زیر و بم می خواست
میان بازدم و دم لبم سرود ؛ حسین
نفس کم آمده بود از تو باز ، دم می خواست
- پنج شنبه
- ۵
- دی
- ۱۳۹۸
- ساعت
- ۱۰:۴۱
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن ناصحی
ارسال دیدگاه