در راه دوست کشته شدن آرزوی ماست
دشمن اگرچه تشنه بخون گلوی ماست
از جان گذشتهایم و بجانان رسیدهایم
در راه وصل این تن خاکی عدوی ماست
خاموش گشتهایم و فراموش کی شویم
پس این قدر که در همه جا گفتگوی ماست
هر جا که هست روی زمین ارغوان و سرخ
آبش زخون دل، گلشن از خاک کوی ماست
گر بسته اند مردم ظالم زبان خلق
غم نیست که غالب دلها بکوی ماست
مهدی بهاء الدین
- پنج شنبه
- 13
- مهر
- 1391
- ساعت
- 15:16
- نوشته شده توسط
- مرتضی پارسائیان
ارسال دیدگاه