نوای هر دل غمين
ام البنین،ام البنین
یه عمری از داغ ، حسین شدی پرپر
روی لبت داشتی ، آه غم جعفر
رو ضه ی عباس و ، داشتی همش برلب
کشته تو رو بی بی ، غریبیه زینب
میون سینت ، غصه و عزا شد
بی بی مدینه ، باز یه کربلا شد
واویلتاه واویلتاه
شدم یه عمری خون جگر
رسیده زینب از سفر
کاشکی نمیدیدم ، پیرهن خونی رو
کاشکی نمیدیدم ، قد کمونی رو
چیا گذشت زینب ، به حال و احوالت
مگه اباالفضلم ، نبود به دنبالت
عمریه ازغم ،این دل بی شکیبه
دلم میسوزه ، چون حسین غریبه
واویلتاه واویلتاه
سه ساله گریه رو چشام
نشسته غم روی لبام
سه ساله که غُصه، همش شده کارم
پر میزنم حالا ، پیش علمدارم
یه عمری باگریه ، مدینه سر کردم
قبرای خاکی شد، مرهم این دردم
شکسته قلبم، محزونه حسینه
تا به ابد دل ، گریونه حسینه
واویلتاه واویلتاه
- چهارشنبه
- 11
- دی
- 1398
- ساعت
- 16:36
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عباس میرخلف زاده
ارسال دیدگاه