هم اكثر اوقات گرفتم نظر از عشق
هم مانده برايم فقط اين چشم تر از عشق
در منزل حيرت سخن از عقل نبوده است
آموخته عقل از دم ساقي هنر از عشق
آري،جگر شير طلب ميكند اين راه
منهي نشود هيچ زماني خطر از عشق
در كرب و بلا عاشق و معشوق يكي بود
پس ريخته در كرب و بلا بال و پر از عشق
در كرب و بلا سر عجيبي ست،كه مخفي ست
رفته به سر نيزه چهل بار سر از عشق
ممسوس خدا بوده علي اكبر اين قوم
حل گشته به ذات احديت پسر از عشق
هفتاد و دو دلدار به جز چشم نگفتند
بايد چه بگويم كه بسوزي دگر از عشق
تفسير نمي كرد اگر عشق و جنون را
هرگز به خداوند نمي ماند اثر از عشق...
- پنج شنبه
- 12
- دی
- 1398
- ساعت
- 10:44
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه