جان بقربان حسین و فکر جاویدان اوست

مرد و زن را دست حاجت جمله بردامان اوست

او بود شمع فروزان بساط زندگی

صحنة گیتی منوّر از رخ تابان اوست

زان فداکاری که اندر راه دین حق نمود

تا قیامت خلق عالم واله و حیران اوست

سرنهاد اندر خط فرمان یزدان زین سبب

ماسوء الله همه سر در خط فرمان اوست

جان خود را در ره ابقاء دین ایثار کرد

دین حق مرهون عزم و همت شایان اوست

در کتاب آفرینش چون بود دیباچه­ای

نام دلجوی حسین از لطف حق عنوان اوست

شرح جانبازی او یکسر کتاب زندگیست

جان فدا کردن نخستین مطلع دیوان اوست

هر که در عالم دم از قانون آزادی زند

در حقیقت خوشه چین خرمن احسان اوست

کشته شد اما نشد تسلیم نامردی و زور

چون سرافرازی و مردی ایده و ایمان اوست

جان خود را کرد چون ایثار در احیای دین

جان فدا کردن پی احیای دین پیمان اوست

درس رادی و جوانمردی بعالم داد و رفت

کاخ حریث بپا از درس جاویدان اوست

تشنه لب جان داد چون در راه یزدان زین سبب

جان عالم تشنة لعل لب عطشان اوست

راحت و آسوده است از وحشت روز قیام

آنکه چون سروی بعالم دست بر دامان اوست

سروی