آتش گرفته خانه‌ام یا رسول الله
می سوزد این کاشانه ام یا رسول الله
تو شمع و من پروانه ام ای پدرجانم
نالم ز درد شانه ام یا رسول الله
من شاهد قتل پسر در قفای در
رفت از کفم دردانه ام یا رسول الله
از سینه و مسمار و در لب فرو بستم
خون ریزد از پیمانه ام یا رسول الله
سوزد پدرجان سینه ام در غم مولا
آن یاور جانانه ام یا رسول الله
حبل دین بر حبل کین دشمنت بسته
من شاهد و پروانه ام یا رسول الله
دیگر نخواهم زندگی در جهان دون
نور و (ضیاء) خانه‌ام یا رسول الله
- پنج شنبه
- 26
- دی
- 1398
- ساعت
- 19:11
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا توحیدی
ارسال دیدگاه