حاجتِ فاطمه گشته امشب روا
می رود سوی حق مادر اولیا
مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا
آه و وا ویلتا آه و وا ویلتا
مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا
آه و وا ویلتا آه و وا ویلتا
تا که مسمار در پهلویش را شکست
ذکر جانم علی بر لب او نشست
دست حب المتین بسته شد از جفا
آه و وا ویلتا آه و وا ویلتا
مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا
آه و وا ویلتا آه و وا ویلتا
بعد از آن میخِ در درد پهلو گرفت
دو سه ماهی شده ازعلی رو گرفت
جانِ خود میکند بهر مولا فدا
آه وا ویلتا آه و وا ویلتا
مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا
آه و وا ویلتا آه و وا ویلتا
فاطمه لحظه ای را که خورده لگَد
جانِ بابا بلرزید به زیرِ لَحَد
محسنش کشته شد ضربِ آن بی حیا
آه وا وایلتا آه و وا ویلتا
مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا
آه و وا ویلتا آه و وا ویلتا
ای خدا یا خدا حضرت فاطمه
می خورد بر زمین پیشِ چشمِ همه
گشته شرمنده از روی ِ او مرتضی
آه و وا ویلتا آه و وا ویلتا
مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا
آه و وا ویلتا آه و وا ویلتا
- شنبه
- 28
- دی
- 1398
- ساعت
- 9:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا ترابی گیلده
ارسال دیدگاه