هرکه با اخلاص دراین خانه خدمت می کند
بهر رستاخیز خود کسب سعادت می کند
هرکه این جا اشک می ریزد به یاد اهل بیت
با علی وفاطمه تجدیدبیعت می کند
می رسدبرگلشن جان های ما بوی بهشت
هرکه این جا نام زهرا را تلاوت می کند
هرکه دارد گوهر مهرش چه کم دارد مگر
ازچه برخوان خدا کفران نعمت می کند
گرکه باشد نامه ی اعمال ما چون شب سیاه
اشک این جا کار آب ابر رحمت می کند
آن که همراهش برد نور ولایت را به خاک
کی درآن ظلمت سرا احساس غربت می کند
رازق عالم به هرکس روزیش رامی دهد
رزق مارا از سرشک وآه قسمت می کند
روز محشر ازندامت لب به دندان می گزد
هرکه این جا ازسرشک وناله غفلت می کند
من کیم بی فاطمه تو چیستی بی مهر او
اوست مارا صاحب این قدرو شوکت می کند
گر«وفایی» حاجتی دارد به زهرا گفته است
باز هم با مادر سادات صحبت می کند
- شنبه
- 28
- دی
- 1398
- ساعت
- 16:27
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ذبیح اله قاسمی