گلی که ساقه اش سوزد آن پس بر نخواهد داشت
کبوتر گر که گیر افتد به آتش ، پر نخواهد داشت
به گیسو گر که آتش خورد مویی نخواهد ماند
به در کوبیده دیگر جز دو چشم تر نخواهد داشت
خدایا عمر طولانی به حیدر می دهی اما
علی مرتضی عمری دگر کوثر نخواهد داشت
از این پهلو به آن پهلو به زحمت می شود زهرا
شکسته دنده اش حالی از این بهتر نخواهد داشت
اگر افتد به روی خاک حسین و زخم بردارد
شکسته بازوی زهرا ، حسین را بر نخواهد داشت
از این پس خانه ای از اهل این خانه اگر ماند
پس از آتش در این خانه دگر آن در نخواهد داشت
مصیبت آن زمانی می شود معلوم که شبها بعد
میان گریه ممتد حسن مادر نخواهد داشت
سر مادر به در خورده ، به پاس حرمت زهرا
شهید خانواده پس به عالم سر نخواهد داشت
- دوشنبه
- 30
- دی
- 1398
- ساعت
- 13:50
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مجید احدزاده
ارسال دیدگاه