از سقيفه تا ستم آغازشد
دفترغمهاي مولا باز شد
هركه بُغضي ازعلي درسينه داشت
هيزمي آوردو پشت در گذاشت
حائل گلچين وگل در بودوسوخت
پشت در آياتِ كوثر بود وسوخت
تاميان كوچه شددستش كبود
سوخت درعالم همه بودونبود
ياس تابارنگِ نيلي خو گرفت
بِين باغ ازباغبان هم رو گرفت
گشت پرپرازستمها فاطمه
رفت از دنيا چه تنها فاطمه
ازستمها عمرِ اوكوتاه شد
محرم اسرارحيدرچاه شد
فاطميه بارش ابر بلاست
وقت ماتم بر دل اهل ولاست
فاطميه ناله هاي حيدراست
ديدن جسم كبود همسراست
فاطميه نيمه هاي شب خموش
بردن ياس كبودي روي دوش
مرتضي قلب زمين را چاك كرد
جسم او نه،، جان خوددرخاك كرد
آسمان درفاطميه ناله كرد
گريه بر بانوي هجده ساله كرد
بر لب اهل ولا اين زمزمه است
كربلا هم ازقيام فاطمه است
نام زهرا بر لواي كربلاست
فاطميه ابتداي كربلاست
از مدينه آتشي افروختند
تا خيام كربلا را سوختند
روز عاشورا براي فاطمه است
جاي،جايش جاي پاي فاطمه است
تاحسين آنجابه ياد مادراست
قتلِگاهش بِين ديوارو در است
گر كنار مرتضي زهرانبود
فاش ميگويم كه عاشورا نبود
او كه در محشرشود برماشفيع
خفته عاصي در دل خاك بقيع
- دوشنبه
- 30
- دی
- 1398
- ساعت
- 14:33
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
داود تیموری
ارسال دیدگاه